Surowy Miód Dyniowy z Lubelszczyzny 1000g

Miód z nektaru dyni. Wysokoodmianowy, w tym sensie, że w czasie kiedy dynie na uprawie nektarowały, w zasadzie nic innego w zasięgu pszczół nie mogło stanowić dla tych pracowitych owadów pokarmu. 

Ramki, podczas wirowania z nich miodu, były aż pomarańczowe. 

Dlatego jeśli gdzieś w internecie piszą, że miód dyniowy "zaskoczy nas niezwykle pysznym, nieco ziemistym i ostrym smakiem. Można wyczuć w nim m.in. nuty wanilii i czarnego pieprzu", to - moim zdaniem - piszą to bajkopisarze.

Ten miód, owszem, zaskakuje smakiem, ale to jest w nim zaskakującego, że jest... klasycznie miodowy. Konia z rzędem temu, kto degustując go bez wiedzy z czego on jest zgadłby, że z dyni. Tak, jest to smak nie tak "owocowy" jak miodu malinowego, nie tak "rześki", jak miodu komonicowego - zdecydowanie te miody smakują odmiennie, ale znaleźć w nich smak dyni, maliny itp. to najczęściej autosugestia. (Chociaż - podkreślam to zawsze - ludzie bardzo indywidualnie odbierają smaki, więc tylko Ty możesz stwierdzić, jak coś smakuje Tobie).

Miód dyniowy jest rzadko spotykany, ponieważ dynia jest mało miododajną rośliną. Tzn. pszczoły "urzędujące" na polu takiej samej wielkości i przez ten sam czas zrobią z dyni mniej miodu niż z większości innych roślin. Dla porównania: nawet ponad 4 razy mniej, niż z facelii (chociaż to jak akurat inna pora kwitnienia). Mało komu więc chce się angażować w wytwarzanie takiego miodu.

Właściwości miodu dyniowego są pochodną dyni, która pod względem prozdrowotnym należy do najwartościowszych wśród warzyw i owoców. Jak pisze Michał Tombak, spożywanie dyni jest zalecane szczególnie w schorzeniach m.in.:

• nerek i pęcherza moczowego,
• dnie moczanowej,
• chorobach narządów ruchu,
• układu krążenia i mięśnia sercowego,
• przy anemii i anoreksji.