Surowy Miód Nektarowo-Spadziowy z pogranicza Doliny Brdy i Kotliny Toruńskiej 1000g
Lipowo-akacjowo-spadziowy (spadź liściasta i iglasta).
Administratorem danych osobowych jest Miód Dobry!. Przetwarzamy je w celu przesłania odpowiedzi na zapytanie. Więcej informacji dotyczących przetwarzania danych osobowych znajduje się w polityce prywatności.
Opis
Ten miód pochodzi jednocześnie z Osielska i z "Puszczy Bydgoskiej". A to za sprawą tego, iż jest to miód z dwóch różnych pasieczysk wirowany w tym samym czasie. Końcówek wirowania pszczelarz już nie oddzielał i tak oto mamy miód z dwóch podbydgoskich pasiek ze zbiorów z 4-5 i 6 lipca. Czyli jest to lipa i akacja z domieszką spadzi liściasto-iglastej.
Niejakie pojecie o pasji pszczelarskiej pana Okniańskiego może dać poniższy (jego) opis terenów, z których pochodzi ten miód:
Pogranicze Dolnej Doliny Brdy i Kotliny Toruńskiej to południowa część mikroregionu Wysoczyzny Osielksiej. Przyrodniczo to mieszanka krajobrazu kulturowego z mozaiką siedlisk naturalnych. Posiada mało urodzajne gleby, co powoduje, że znaczną powierzchnię mikroregionu zajmują lasy. Największym kompleksem jest tzw. Las Jastrzębie (częściowo w zasięgu lotu efektywnego pszczół, czyli do 1,5km) na północ od Fordonu.
Pod względem siedliskowym są to siedliska boru świeżego oraz boru mieszanego świeżego. Stosunkowo dużą powierzchnię zajmują siedliska lasu mieszanego (ubogie grądy), głównie w okolicach Niemcza i Żołędowa (1,5-2 km do pasieki) oraz lokalnie sosny i mała enklawa buczyny pomorskiej w pasie "zboczowym" pónocnej skarpy pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej (około 2 km od pasieki). W składzie gatunkowym dominuje sosna zwyczajna. Płatowo występują również nasadzenia dębów, olszy, brzozy, a w Osielsku robinii akacjowej oraz zadrzewienia śródpolne. Związane są z obszarami podmokłymi, ciekami i rowami melioracyjnymi, gdzie występuje topola, olsza i wierby. Wzdłuż dróg spotyka się również pomnikowe zadrzewienia dębu (na północ od i w samym Osielsku).
Druga pasieka z Puszczy Bydgoskiej leży na terenie dawnego sołectwa olenderskiego, które obecnie jest w granicach administracyjnych Miasta Bydgoszczy, a przyrodniczo różni się zasadniczo jakością gleb (ciężkie ziemie gliniaste i piaszczysto-gliniaste) i w konsekwencji jest tu więcej siedlisk grądowych i lasów mieszanych, sporo nieużytków (pas wyłączony z zabudowy z uwagi na tor podejścia do lotniska - olbrzymie nieużytki porośnięte nawłocią i czeremchą amerykańską oraz nalotem sosny - samosiew z Puszczy Bydgoskiej). Nie brakuje też nasadzeń parkowych i przy zabudowie willowej. Naliczyłem ponad 100 jodeł i około 150-200 świerków, parę daglezji, kilkanaście glediliczji i około 340-350 lip, a na terenie dawnego folwarku (obecnie hipermarket i prywatny, tzn. kościelny park) pojedyńcze okazy pomnikowych dębów i lip oraz przyklasztorny sad wiśniowy.
Metryczka miodu
Opinie
Jeśli dodałeś/-aś recenzję, a nie pojawiłą się na liście, być może oczekuje na moderację.
Zyskaj 10% dodatkowego rabatu!
Zapisz się na nasz newsletter i otrzymasz kod rabatowy. Zniżki sumują się! Kliknij po szczegóły.