Miód na Tarczycę

Najczęstsze choroby tarczycy to nadczynność, niedoczynność i autoimmunologiczne zapalenie gruczołu tarczowego (choroba Hashimoto) – zainteresowanie wśród apiterapeutów wzbudza szczególnie ta ostatnia. W literaturze jak dotąd pojawiło się niewiele informacji na temat korzystnego działania miodu na tarczycę. Znacznie więcej miejsca poświęca się innym produktom pszczelim, takim jak mleczko pszczele, pyłek kwiatowy, propolis czy pierzga.

Rola tarczycy w organizmie

Tarczyca, nazywana również gruczołem tarczowym, to niewielki narząd położony u podstawy szyi i przylegający do tchawicy. Produkuje dwa hormony: trójjodotyroninę (T3) i tyroksynę (T4), które pełnią bardzo ważne funkcje w organizmie człowieka: regulują metabolizm, wpływają na utrzymywanie prawidłowej temperatury ciała oraz odgrywają rolę w prawidłowym rozwoju płodu. Produkcja hormonów tarczycy wymaga obecności jodu. Czynność tarczycy kontroluje przysadka mózgowa, która uwalnia hormon tyreotropowy (TSH) – jest on odpowiedzialny za pobudzanie produkcji T3 i T4.

Najczęstsze choroby tarczycy to:

• niedoczynność tarczycy – polega na niedostatecznej produkcji hormonów przez gruczoł tarczowy,
• nadczynność tarczycy – polega na nadmiernej produkcji hormonów, a jej najczęstszą przyczyną jest choroba Gravesa i Basedowa,
• choroba Hashimoto – najczęstsza przyczyna niedoczynności, a zarazem choroba autoimmunologiczna, która polega na produkcji przeciwciał niszczących komórki tarczycy.

Do innych chorób tarczycy możemy zaliczyć wole, guzki tarczycy bez wola, zapalenia tarczycy i nowotwory tarczycy.

Produkty pszczele a tarczyca

Choroba Hashimoto to zapalna choroba gruczołu tarczowego powstająca na tle autoimmunologicznym. Rolę autoantygenu pełni w jej przypadku tyreoglobulina, czyli postać białkowa głównych hormonów tarczycy. Skutkiem działania antygenu jest wytwarzanie przeciwciał, które uruchamiają procesy immunologiczne i uszkadzają gruczoł tarczowy. Efektem choroby Hashimoto jest stan zapalny tarczycy i zmniejszone wydzielanie hormonów. W leczeniu stosuje się zazwyczaj środki przeciwzapalne i lewotyroksynę, czyli syntetyczny hormon tarczycowy.

W przypadku produktów pszczelich działanie immunoregulujące wykazują pierzga, mleczko pszczele, propolis, jad pszczeli, pyłek kwiatowy i chitozan. Produkty pszczele mogą więc być pomocne w terapii chorób gruczołu tarczowego, takich jak nadczynność, niedoczynność i choroba Hashimoto. 

Jad pszczeli, mleczko pszczele i propolis pobudzają układ podwzgórze – przysadka mózgowa – kora nadnerczy, czego efektem jest wydzielanie hormonów o działaniu przeciwzapalnym (glikokortykosteroidów). Mleczko pszczele, propolis, pyłek kwiatowy i pierzgę najczęściej przyjmuje się w miodzie – 1 łyżkę stołową przed posiłkami przez 1-2 miesiące.

Wsparciem dla gruczołu tarczowego mogą być również zioła. Sinjakow (2008) proponuje napar z korzenia kozłka lekarskiego oraz napar z suszonych jabłek i owsa. Wymienione napary autor zaleca stosować wraz z pyłkiem kwiatowym – 1 łyżeczka do herbaty 3 razy dziennie przed posiłkami. 

A jaki miód jest dobry na tarczycę? Najczęściej polecany jest miód rzepakowy, który jest bogaty w bor – składnik ten odgrywa ważną rolę w pracy śledziony i tarczycy. Dla prawidłowego funkcjonowania tarczycy potrzebny jest również selen, którego źródłem jest choćby miód gryczany. 

Czego nie lubi chora tarczyca?

Niektóre produkty są niezalecane osobom z chorobami tarczycy, gdyż mogą one zaostrzyć objawy schorzenia i ograniczyć przyswajanie jodu. Zaliczają się do nich takie produkty jak surowe warzywa kapustne (kapusta, jarmuż, kalafior, brokuły, rzepa, brukiew, kalarepa oraz brukselka), orzeszki ziemne, pomidory i gorczyca. Czego jeszcze nie lubi chora tarczyca? Niezalecane są również słone przekąski, pieczywo pszenne, słodycze, napoje gazowane, alkohol, tłuste mięso i margaryna. Jeśli zmagasz się z chorobami tarczycy, ogranicz te produkty w swojej diecie lub całkowicie je wyeliminuj. A czy miód szkodzi tarczycy? Wręcz przeciwnie, tego produktu nie znajdziemy na czarnej liście, dlatego w rozsądnych ilościach warto włączyć go do codziennej diety.